Karma en reïncarnatie in de Bijbel

Na verloop van enige tijd, werd Saulus bekeerd en zien we een heel andere man verschijnen, die het evangelie op vredelievende wijze verkondigde.

Hd.09:19-
En het geschiedde, toen Saulus enige dagen bij de discipelen te Damascus was, dat hij terstond in de synagoge verkondigde, dat Jezus de Zoon van God is. En allen, die het hoorden, stonden verbaasd en zeiden: Is dit niet de man, die te Jeruzalem uitroeide (…)?

Wanneer we koning Saul vergelijken met de apostel Paulus is er een duidelijke ontwikkeling te zien. De boze geest van koning Saul werd bij Paulus getransformeerd tot de Heilige Geest.

Hd.15:08-
En God, die de harten kent, heeft getuigd door hun de Heilige Geest te geven evenals ook aan ons, zonder enig onderscheid te maken tussen ons en hen, door het geloof hun hart reinigende.

Hd.19:02-
En hij zeide tot hen: hebt gij de Heilige Geest ontvangen toen gij tot geloof kwaamt?

Hd.20:22-
En zie, nu reis ik, gebonden door de Geest, naar Jeruzalem, niet wetende wat mij daar overkomen zal, behalve dat de Heilige Geest mij van stad tot stad betuigt en zegt dat mij boeien en verdrukking te wachten staat.

Hd.09:01-
Ik spreek de waarheid in Christus, ik lieg niet, want mijn geweten betuigt mij dit mede door de Heilige Geest.

We zien Paulus zelfs boze geesten uitdrijven.

Hd.16:18-
Maar toen dit Paulus verdroot, wendde hij zich tot de geest en zeide: Ik gelast u in de naam van Jezus Christus van haar uit te gaan.

Het standpunt van koning Saul dat God onrechtvaardig was en hem verlaten had, was tijdens het leven van Paulus gewijzigd.

Hd.08:31-
Als God vóór ons is, wie zal dan tegen ons zijn?

Hd.08:34-
God is het, die rechtvaardigt; wie zal veroordelen?

03. Koning Salomo en Prediker

In het algemeen wordt aangenomen dat het boek Prediker in de 3e eeuw voor Chr. tot stand kwam. Prediker (Hebreeuws: Qohelet) is een pseudoniem voor een onbekende auteur. Kenmerkend voor het boek is dat de schrijver niet zozeer opriep tot bekering, maar in zichzelf mediteerde en terugblikte op zijn leven. De auteur beroept zich niet op geopenbaarde kennis, maar spreekt over zijn eigen ervaringen, waaraan hij lessen verbindt, die gericht waren aan het volk én/of aan zijn zoon, die zijn biologische zoon kan zijn geweest of een leerling van Prediker.

Pr.12:09-
En behalve dat Prediker wijs geweest is, heeft hij het volk in kennis onderwezen (…).

Pr.12:12-
En overigens, mijn zoon, wees gewaarschuwd (…).

De schrijver begon zijn memoires als volgt.

Pr.01:01-
De woorden van Prediker, de zoon van David, koning te Jeruzalem.
IJdelheid der ijdelheden zegt Prediker (...).

Pr.01:12-
Ik, Prediker was koning over Israël te Jeruzalem; en ik zette mijn hart erop om na te vorsen en onderzoek te doen naar de wijsheid in alles, wat onder de hemel geschiedt (…).

Prediker noemt zich de zoon van David, waarmee de wijze Salomo is bedoeld, die koning van Israël te Jeruzalem was. Het heeft er dus veel van weg dat wij hier te maken hebben met iemand, die zich zijn vorig leven als koning Salomo herinnerde. Bijbeldeskundigen ontkennen dit echter in alle toonaarden en wel op grond van twee argumenten.

1.
Er schijnt een rabbijnse traditie te bestaan die beweert, dat Salomo het Hooglied in zijn jeugd schreef, Spreuken op middelbare leeftijd en Prediker aan het einde van zijn leven.
Alleen al wegens het gegeven dat men de regering van Salomo  rond 800-900 voor Chr. dateert, en het boek Prediker enkele eeuwen later werd geschreven, is het uitgesloten dat koning Salomo de auteur van het boek Prediker zou zijn, of het boek aan Prediker gedicteerd zou hebben.

 

Ga verder met hoofdstuk V, paragraaf 03 »