De mystieke reizen van Paulus

HOOFDSTUK II

01. Reïncarnatie en rechtvaardigheid

Bij de levensweg van Paulus vallen twee fasen op, die kritisch bekeken niet met elkaar zijn te rijmen.
1.
Toen de apostel nog Saulus heette, had hij zich als een misdadiger gedragen en in het Heilige Land een spoor van bloed en geweld achtergelaten.

Hd.08:03-
En Saulus verwoestte de gemeente, en hij ging het ene huis na het andere binnen en sleurde mannen en vrouwen mede, en hij leverde hen over in de gevangenis.

Hd.26:09-            
Ik voor mij was tot de slotsom gekomen, dat ik tegen de naam van Jezus, de Nazoreeër fel moest optreden, wat ik dan ook gedaan heb te Jeruzalem, en ik heb vele van de heiligen in gevangenissen opgesloten, waartoe ik de macht van de overpriesters ontvangen had; en als zij zouden omgebracht worden, heb ik mijn stem eraan gegeven.

1Cor.15:09-
Want ik ben de geringste der apostelen, niet waard een apostel te heten, omdat ik de gemeente Gods vervolgd heb. Maar door de genade Gods ben ik wat ik ben (…).

Gl.01:13-  
Want gij hebt gehoord van mijn vroegere wandel in het Jodendom: ik heb de gemeente Gods bovenmate vervolgd en getracht haar uit te roeien (…).

2.
Ondanks zijn agressie tegen de christenen, mocht Saulus op weg naar Damascus een inwijding ondergaan, waarna hij door Ananias werd gedoopt.

Hd.09:04-
Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij? En hij zeide: Wie zijt Gij, Here? En Hij zeide: Ik ben Jezus.

Opmerkelijk is ook Paulus’ visioen van de derde hemel (het paradijs).

2Cor.12:02-
(…) maar ik zal komen op gezichten openbaringen des Heren. Ik weet van een mens in Christus, veertien jaar is het geleden - of het in het lichaam was, of dat het buiten het lichaam was, weet ik niet, God weet het - dat die persoon weggevoerd werd tot in de derde hemel. En ik weet van die persoon (…) dat hij weggevoerd werd naar het paradijs, en onuitsprekelijke woorden gehoord heeft, die het een mens niet geoorloofd is uit te spreken.  Over die persoon zal ik roemen, maar over mijzelf zal ik niet roemen, of het moest zijn in mijn zwakheden.

Gezien de punten 1 en 2 lijkt rechtvaardigheid ver te zoeken. Menig trouwe gelovige die tracht een goed leven te leiden, wordt minder bedeeld door de HERE. Dat uitgerekend Paulus een streepje voor had, valt amper uit te leggen.

1.
Hoe is het mogelijk, dat Paulus een inwijding mocht doormaken, terwijl hij Jezus en de gemeente had vervolgd, medeverantwoordelijk was voor de dood van Stéphanus en bovendien de geringste der apostelen was.

2.
Hoe is het mogelijk dat iemand een inwijding ondergaat (een visioen krijgt van de derde hemel, waarbij Jezus verschijnt en Zijn stem wordt gehoord) zonder innerlijke voorbereiding. Noch het boek Handelingen, noch de brieven van Paulus maken gewag van een voorbereiding.
Ananías legde zijn handen op Saulus, zodat hij weer kon zien en daarna werd Saulus gedoopt. Vanaf dat moment was hij in één klap veranderd, en ging hij een totaal ander leven leiden. Ook zijn manier van denken had een complete transformatie ondergaan.

Hd.09:20-
En het geschiedde, toen Saulus enige dagen bij de discipelen te Damascus was, dat hij terstond in de synagogen verkondigde, dat Jezus de Zoon van God is.

Hoe kon Saulus, die jarenlang als fanatieke Farizeeër had opgetreden, als een blad voor de wind omslaan en het evangelie verkondigen? Het is een raadsel hoe Saulus - die allerminst een rein geweten had - zo plotseling aan zijn wijsheid kwam, en tot een hoog niveau van geestelijke ontwikkeling (de derde hemel!) kon opklimmen. Weldenkende lezers nemen geen genoegen met het geijkte antwoord dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn en Paulus een uitverkorene was.

Hd.09:15-
Maar de Here zeide tot hem: Ga, want deze is mij een uitverkoren werktuig om mijn naam te brengen voor heidenen en koningen en kinderen Israëls; (…).

Wanneer we terug gaan in de tijd blijken de uitverkorenen van Israël verre van volmaakt. We hoeven alleen maar te denken aan Jakob die bekend staat als een bedrieger, en aan Mozes die een Egyptenaar had doodgeslagen. Weliswaar was Israëls HERE de God van de Habiroes, maar dan nog is de vraag waarom een enkeling uit deze groep - soms al voor de geboorte - was uitverkoren en voorbestemd om een bepaalde taak te verrichten.
Bij Paulus speelde het geen enkele rol dat hij Jezus en de gemeenten had vervolgd, en erger dan dit is toch bijna onmogelijk! We kennen figuren in de Bijbel die minder op hun kerfstok hadden, maar erger gestraft werden. Denk bijvoorbeeld aan de vrouw van Lot die zich alleen maar had omgedraaid, en terstond in een zoutpilaar veranderde.

 

Ga verder met hoofdstuk II, paragraaf 01 »