ZIJN en BEWUSTZIJN in de Bijbel

08. Toekomst

Hoe men over de toekomst dacht wordt uitstekend toegelicht door Epicurus (341-270 v. Chr.):

“Maar gij die niet meester zijt van de dag van morgen, stelt het ogenblik uit en het leven gaat in talmen teloor en ieder van ons sterft zonder er tijd voor te hebben”.

Wie heden wil Zijn moet zich niet met het verleden bezighouden, maar evenmin met de toekomst.

Mt.06:34-                             
Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Is het inderdaad onzin om ons zorgen te maken over de toekomst?
Marcus Aurelius noemde een andere reden om zich niet al te veel met de toekomst bezig te houden:

“Maak u geen zorgen over de toekomst, want is die gekomen dan zult gij, voor zover nodig, over dezelfde rede beschikken die ge nu voor het heden gebruikt.”

Spr.27:01-           
Beroem u niet op de dag van morgen, want gij weet niet wat een dag kan baren.
_         
Het loopt toch vaak anders dan wij denken.

Pr.01:11-                             
Er is geen heugenis van de vorige tijden, die voor ons waren en ook van de latere, die er later
zullen zijn zal er geen heugenis wezen bij hen die nog later leven zullen.
_         
Wanneer wij aan het verleden of aan de toekomst denken, dan gebeurt dat Nu op dit Moment.

Jc.04:13-                              
Welaan dan, gij, die zegt: Vandaag of morgen gaan wij op reis naar die en die stad, wij
zullen er een jaar doorbrengen, zaken doen en winst maken, gij die niet eens weet, hoe
morgen  uw leven zijn zal. Want gij zijt een damp, die voor een korte tijd verschijnt en daarna
verdwijnt.

De tijdswereld heeft zijn naam illusie te danken aan zijn veranderlijke karakter. De mens die zich daarmee identificeert is gelijk een damp, die maar een beperkte tijd verschijnt.